പ്രിയ്യപ്പെട്ട ഇഹ്തിയാണ്ടര്‍,
ഇന്നലെ രാത്രി അവിചാരിതമായി വീണ്ടും മഴ പെയ്തു.. ഒരു ശീല്‍ക്കാര ശബ്ദത്തോടെ പെയ്തിറങ്ങിയ ആ മഴത്തുള്ളികള്‍ വീണ്ടും നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നിലുണര്‍ത്തി.. കാരണം മഴ നിനക്ക് അത്രയ്ക്കിഷ്ടമായിരുന്നല്ലോ. ഒരു കുടയകലത്തില്‍ മാറ്റി നിര്‍ത്തിയിരുന്ന മഴത്തുള്ളികളെ ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയത് നിന്നിലൂടെയായിരുന്നു..
മഴയ്ക്കെന്നുമൊരു പ്രണയിനിയുടെ ഭാവമായിരുന്നു.. എന്തോ പറയാന്‍ വെമ്പുന്ന ഒരു പ്രണയിനി... ഇപ്പോള്‍ ഈ മഴയ്ക്ക് നിന്നോടെന്തോ പറയാനുണ്ട്,എനിക്കും..
നിനക്കോര്‍മയുണ്ടോ,കഴിഞ്ഞ മഴക്കാലത്ത്‌ നമ്മള്‍ കണ്ടുമുട്ടിയത്‌.. നിന്നെ കാണാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള ആ യാത്രയില്‍ എന്റെ സഹായാത്രികയായ്‌ മഴ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നു,ഒരു കവിത മൂളിക്കൊണ്ട്...
"നീയുള്ളിടത്
ഒരിക്കലും എത്തരുതെ എന്നാണ്
എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥന
നിന്നെ കാണുന്നതിനേക്കാള്‍
എനിക്കിഷ്ടം
നിന്നെ കാണാന്‍ വരുന്ന
ഈ യാത്ര..."
അതെ,ആ യാത്ര എനിക്ക് വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടതായിരുന്നു.. ഒരുപാട് നാളായി പറയാന്‍ കാത്തു വെച്ചതെല്ലാം നിന്നെ അറിയിക്കാനുള്ള യാത്ര...
മഴത്തുള്ളികള്‍ ചിന്നിചിതറുന്ന വഴിയിലൂടെ പതിയെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോള്‍ ആദ്യം സംസാരിച്ചത്‌ നീയായിരുന്നു;നിന്റെ മനസ്സായിരുന്നു..ഏതോ ഒരു ശ്യാമ മേഘത്തില്‍ നിന്റെ ഹൃദയം കൊരുതിരിക്കുന്നുവെന്നു നീ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ മഴയോടൊപ്പം ഞാനും അലിഞ്ഞില്ലാതാവുകയായിരുന്നു.... പറയാന്‍ കാത്തുവച്ചതെല്ലാം അന്ന് ആ മഴയില്‍ ഒലിച്ചു പോയി... അന്ന് ഞാന്‍ പറയാന്‍ ബാക്കിവെച്ചത് കേള്‍ക്കാതെ,അറിയാതെ,മങ്ങിയൊരു മഷിച്ചിത്രമായ്‌ നീ അകലേക്ക്‌ പോയി മറഞ്ഞു...
പക്ഷെ ഇന്ന് ഈ നനുത്ത രാത്രിയും,പെയ്തൊഴിഞ്ഞ ആകാശവും എന്നെ നിന്റെ ഓര്‍മകളുടെ പടവില്‍ കൊണ്ടെത്തിച്ചിരിക്കുന്നു... നിനക്ക് വേണ്ടി അവസാനമായി എന്റെ തൂലിക ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്,നിന്റെ ആകാശത്ത്‌ പെയ്യാതെ ഞാനും വിട പറയുന്നു..
"മരം പെയ്യുന്ന വഴിയിലൂടെ,
ഒരു മഷിചിത്രമായ്‌,
ഒടുവിലൊരു ബിന്ദുവായ്‌,
അവന്‍ മറയവേ;
പറയാന്‍ മോഹിച്ചതെല്ലാം,
ഒരു മിഴിനീര്‍തുള്ളിയില്‍,
അവള്‍ കൊരുത്തുവെച്ചു"...
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ,
ഗുറ്റിയേറെ.
~aThI@~
ഇന്നലെ രാത്രി അവിചാരിതമായി വീണ്ടും മഴ പെയ്തു.. ഒരു ശീല്‍ക്കാര ശബ്ദത്തോടെ പെയ്തിറങ്ങിയ ആ മഴത്തുള്ളികള്‍ വീണ്ടും നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ എന്നിലുണര്‍ത്തി.. കാരണം മഴ നിനക്ക് അത്രയ്ക്കിഷ്ടമായിരുന്നല്ലോ. ഒരു കുടയകലത്തില്‍ മാറ്റി നിര്‍ത്തിയിരുന്ന മഴത്തുള്ളികളെ ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങിയത് നിന്നിലൂടെയായിരുന്നു..
മഴയ്ക്കെന്നുമൊരു പ്രണയിനിയുടെ ഭാവമായിരുന്നു.. എന്തോ പറയാന്‍ വെമ്പുന്ന ഒരു പ്രണയിനി... ഇപ്പോള്‍ ഈ മഴയ്ക്ക് നിന്നോടെന്തോ പറയാനുണ്ട്,എനിക്കും..
നിനക്കോര്‍മയുണ്ടോ,കഴിഞ്ഞ മഴക്കാലത്ത്‌ നമ്മള്‍ കണ്ടുമുട്ടിയത്‌.. നിന്നെ കാണാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള ആ യാത്രയില്‍ എന്റെ സഹായാത്രികയായ്‌ മഴ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നു,ഒരു കവിത മൂളിക്കൊണ്ട്...
"നീയുള്ളിടത്
ഒരിക്കലും എത്തരുതെ എന്നാണ്
എന്റെ പ്രാര്‍ത്ഥന
നിന്നെ കാണുന്നതിനേക്കാള്‍
എനിക്കിഷ്ടം
നിന്നെ കാണാന്‍ വരുന്ന
ഈ യാത്ര..."
അതെ,ആ യാത്ര എനിക്ക് വളരെ പ്രിയപ്പെട്ടതായിരുന്നു.. ഒരുപാട് നാളായി പറയാന്‍ കാത്തു വെച്ചതെല്ലാം നിന്നെ അറിയിക്കാനുള്ള യാത്ര...
മഴത്തുള്ളികള്‍ ചിന്നിചിതറുന്ന വഴിയിലൂടെ പതിയെ നടന്നു നീങ്ങുമ്പോള്‍ ആദ്യം സംസാരിച്ചത്‌ നീയായിരുന്നു;നിന്റെ മനസ്സായിരുന്നു..ഏതോ ഒരു ശ്യാമ മേഘത്തില്‍ നിന്റെ ഹൃദയം കൊരുതിരിക്കുന്നുവെന്നു നീ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ആ മഴയോടൊപ്പം ഞാനും അലിഞ്ഞില്ലാതാവുകയായിരുന്നു.... പറയാന്‍ കാത്തുവച്ചതെല്ലാം അന്ന് ആ മഴയില്‍ ഒലിച്ചു പോയി... അന്ന് ഞാന്‍ പറയാന്‍ ബാക്കിവെച്ചത് കേള്‍ക്കാതെ,അറിയാതെ,മങ്ങിയൊരു മഷിച്ചിത്രമായ്‌ നീ അകലേക്ക്‌ പോയി മറഞ്ഞു...
പക്ഷെ ഇന്ന് ഈ നനുത്ത രാത്രിയും,പെയ്തൊഴിഞ്ഞ ആകാശവും എന്നെ നിന്റെ ഓര്‍മകളുടെ പടവില്‍ കൊണ്ടെത്തിച്ചിരിക്കുന്നു... നിനക്ക് വേണ്ടി അവസാനമായി എന്റെ തൂലിക ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്,നിന്റെ ആകാശത്ത്‌ പെയ്യാതെ ഞാനും വിട പറയുന്നു..
"മരം പെയ്യുന്ന വഴിയിലൂടെ,
ഒരു മഷിചിത്രമായ്‌,
ഒടുവിലൊരു ബിന്ദുവായ്‌,
അവന്‍ മറയവേ;
പറയാന്‍ മോഹിച്ചതെല്ലാം,
ഒരു മിഴിനീര്‍തുള്ളിയില്‍,
അവള്‍ കൊരുത്തുവെച്ചു"...
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം ,
ഗുറ്റിയേറെ.
~aThI@~
